Draaien
by Rainer Maria Rilke
God speaks to each of us as he makes us,
then walks with us silently out of the night.
These are the words we dimly hear:
You, sent out beyond your recall,
go to the limits of your longing.
Embody me.
Flare up like a flame
and make big shadows I can move in.
Let everything happen to you: beauty and terror.
Just keep going. No feeling is final.
Don’t let yourself lose me.
Nearby is the country they call life.
You will know it by its seriousness.
Give me your hand.
Lezen op
het perron.
Ergens een
fluitje horen,
vaag opmerken
dat de deuren
sluiten en dat
je trein vertrekt,
zonder jou!
Lezen in de
tweede klasse.
Rustig opgaan
in een verhaal,
de bladwijzer
aanreiken bij
controle in
plaats van
je ov pas.
Lezen en
opmerken dat
je bestemming
een vertrekpunt
is voor nieuwe
reizigers, die
al instappen
terwijl jij
nog zit.
door: ARK
Het zachte licht van
een schemerlampje.
Beduimelde pagina’s
van een voorleesboek.
Een grote wereld,
komt zachtjes binnen.
De eerste stappen
van de reis zijn gezet.
Door: ARK
Wind speelt met de bladzijden,
meedromend met de lezer,
tot een stevige rukwind,
het verhaal meevoert.
.
Nu droomt de zee ,
samen met de wind
gevangen door het verhaal,
tot de letters verbleken,
Door: ARK
In de trein reist een verhaal,
het is in drukletters gezet,
of in een luisterboek,
gedeeld via social media.
De vorm maakt niet uit,
het is een verhaal.
De reiziger draagt het mee,
in zijn hart en in zijn hoofd,
als een droom in zijn ogen…
Door: ARK